စၾကဝဠာ အလယ္ဗဟို ယူဇနာ တသိန္းေျခာင္ေသာင္း ရွစ္ေထာင္-ျမင့္ေသာျမင့္မိုရ္ေတာင္သည္ တည္ရွိေန၏။ ယူဇနာ ရွစ္ေသာင္း ေလးေထာင္သည္ သမုဒၵရာေရတြင္ နစ္ျမႇဳပ္ေန၏။ အထက္ပိုင္း ျမင့္တက္ေနေသာ အတိုင္းအတာမွာ ယူဇနာ ရွစ္ေသာင္း ေလးေထာက္-ရွိ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ရွစ္ေသာင္း ေလးေထာင္-အျမင့္ေဆာင္ေသာ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ဟု ေခၚေဝၚသမုတ္ၾကပါသည္။
ထိုျမင့္မိုရ္ေတာင္ႀကီး၏ ပတ္ဝန္းက်င္၌ သီတာေခၚ ျမစ္တစင္းက တံတိုင္းခတ္သလို ပတ္ရံလ်က္ ရွိေနေလ၏။ ထိုသီတာ၏ျပင္ဘက္ ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္ တည္ရွိသည္။
အျမင့္မွာ ျမင္းမိုရ္ေတာင္၏ တဝက္သာျမင့္၍ သမုဒၵရာေရအတြင္းသို႔ တဝက္ဝင္ေနသည္။ ထိုယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္ ျပင္ဘက္ သီတာျမစ္ျခား၍ ဣသိႏၶိဳရ္ေတာင္ တည္ျပန္၏။ ျပင္ဘက္တြင္ သီတာျမစ္ ျခားျပန္၏။
ဤနည္းအတိုင္း ျမင့္မိုရ္ေတာင္ကို သီတာ ၇-တန္ႏွင့္ ေတာင္စဥ္ ၇-ထပ္တို႔ ရံပတ္တည္ရွိၾကသည္။
ထိုေတာင္မ်ား၏ ျပင္ဘက္၌ သမုဒၵရာေရျပင္ႀကီးသည္ စၾကာဝဠာတံတိုင္းအထိ တည္ရွိေလသည္။ ထိုေရျပင္၏ အလယ္၌ ကၽြန္းႀကီးကၽြန္းငယ္ အသြယ္သြယ္ ေပၚထြန္းလ်က္ရွိရကား ျမင့္မိုရ္ေတာင္အေရွ႔ဘက္၌ အေရွ႔ကၽြန္း၊ ထို႔အတူ ေတာင္၊ ေနာက္၊ ေျမာက္ဘက္၌ ေပၚထြန္းေသာ ကၽြန္းမ်ားကို ေတာင္ကၽြန္း၊ အေနာက္ကၽြန္း၊ ေျမာက္ကၽြန္းဟု ေခၚေဝၚၾကသည္။
(နတ္ျပည္)
နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာ့ျပည္ ေပၚထြန္းလာပံုမွာ ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္ထိပ္၌ စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္ တည္ရွိ၏။
ေနလ၊ နကၡတ္တို႔သည္ စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္၌ ပါဝင္ေသာ ဘံုဗိမာန္မ်ားဟု ဆိုသည္။
ျမင္းမိုရ္ေတာင္ထိပ္ေပၚ၌ တာဝတႎသာ နတ္ျပည္တည္ရွိ၏။ ယာမာ၊ တုသိတာ၊ နိမၼာနရတီ၊ ပရနိမၼိတဝသဝတၱီ နတ္ျပည္ ေလးထပ္ကား ေျမႀကီးႏွင့္ လံုးဝမစပ္ဘဲ ေကာင္းကင္မွာပင္ အဆင့္ဆင့္ျမင့္ကာ တည္ရွိေလသည္။ ျဗဟၼာဘံုမ်ားလည္း ထို႔အတူပင္ျဖစ္၏။
(ျမင့္မိုရ္ေတာင္၏ ပံုသဏၭာန္)
ျမင့္မိုရ္ေတာင္သည္ အလယ္ပူ၍ အထက္ရွဴးေနေသာ မရိုးစည္လံုးသဏၭာန္ ရွိေလသည္။ ေတာင္ခါးပန္းစြန္း ဆင္ဝင္အဆင့္ ငါးဆင့္ရွိကုန္၏။ ၄င္းကို အာလိန္ငါးဆင့္ဟု ေခၚဆို၏။ ပထမအာလိန္သည္ ေရ၏အထက္ ေပၚေနရကား ထိုေနရာတြင္ နဂါးမင္းႏွင့္ ေျမြမ်ိဳးတို႔ေနၾက၏။
ဒုတိယအာလိန္အဆင့္ကား လက္ပံေတာႀကီး၌ ဂဠဳန္မင္းတို႔ ေနၾကကုန္၏။
တတိယအာလိန္အဆင့္ကား ကုမၻဏ္တို႔ ေနၾကကုန္၏။
စတုတၳအာလိန္အဆင့္ကား ဘီလူးရကၡိဳသ္တို႔ ေနၾကကုန္၏။
ပဥၥမအာလိန္အဆင့္ကား ျမင့္မိုရ္ေတာင္၏ခါး ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္၏ ထိပ္ႏွင့္ ညီမွ်၍ ဓတရ႒၊ ဝိရူဠက၊ ဝိရူပကၡ၊ ကုေဝရ အမည္ရွိေသာ နတ္မင္းႀကီးေလးပါးတို႔၏ ေနရာ စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္ျဖစ္၏။
ျမင္းမိုရ္ေတာင္၏ အေရွ႔ဘက္မ်က္ႏွာ ဓတရ႒နတ္မင္း။
ေတာင္ဘက္မ်က္ႏွာ ဝိရူဠကနတ္မင္း။
အေနာက္မ်က္ႏွာ ဝိရူပကၡနတ္မင္း။
ေျမာက္မ်က္ႏွာ ကုေဝရနတ္မင္းမ်ား ေနၾကကုန္၏။
ျမင္းမိုရ္ေတာင္၏ အေရာင္အဆင္းမွာ-
အေရွ႔မ်က္ႏွာ ေငြေရာင္။
အေနာက္မ်က္ႏွာ ဖန္ေရာင္။
ေတာင္မ်က္ႏွာ ဣႏၵနီလာ ျမေရာင္။
ေျမာက္မ်က္ႏွာ ေရႊေရာင္ ျဖစ္၏။
(အသုရာျပည္)
ျမင့္မိုရ္ သတၱရဗၻန္ေတာင္အတြင္း၌ အေပါက္လိုဏ္ေခါင္း ယူဇနာ ႏွစ္ေသာင္း အက်ယ္အေျပာ ရွိ၏။
ျမင့္မိုရ္ေတာင္မင္း၏ေအာက္၌ ခံုေလာက္သံုးခု ခံလ်က္ရွိ၏။
ခံုေလာက္တခုသည္ တခဲနက္ နီရဲေသာ ပတၱျမားေက်ာက္ျဖင့္ ျပီး၏။
အျခားတခုမွာ နီလာေက်ာက္ျပားခဲကဲ့သို႔ ရွိ၏။
အျခားတခုမွာ ျမေရာင္စိမ္းစိမ္းရွိလ်က္ ထြန္းလင္းေတာက္ပ၏။
ျမင့္မိုရ္ေတာင္ေအာက္ ျမခံုေလာက္အၾကား၌ အသုရာျပည္ ရွိေလ၏။
ဦးဘေသာ္ (ကသာ)
က်မ္းကိုး။ ။
အရွင္ဇနကာဘိဝံသ-ေရး ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာက်မ္း။
အရွင္ၾသဘာသာဘိယံသ ျပဳစုေသာ သုေတသနသရုပ္ျပ အဘိဓာန္။
စစ္ကဲေတာ္ႀကီး ဦးေရႊေနာ္ စီရင္ေသာ အာဒိကပၸ ကမၻာဦးက်မ္း။
(ေငြတာရီမဂၢဇင္ ၂၀၀၀-ျပည့္ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ
ထိုျမင့္မိုရ္ေတာင္ႀကီး၏ ပတ္ဝန္းက်င္၌ သီတာေခၚ ျမစ္တစင္းက တံတိုင္းခတ္သလို ပတ္ရံလ်က္ ရွိေနေလ၏။ ထိုသီတာ၏ျပင္ဘက္ ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္ တည္ရွိသည္။
အျမင့္မွာ ျမင္းမိုရ္ေတာင္၏ တဝက္သာျမင့္၍ သမုဒၵရာေရအတြင္းသို႔ တဝက္ဝင္ေနသည္။ ထိုယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္ ျပင္ဘက္ သီတာျမစ္ျခား၍ ဣသိႏၶိဳရ္ေတာင္ တည္ျပန္၏။ ျပင္ဘက္တြင္ သီတာျမစ္ ျခားျပန္၏။
ဤနည္းအတိုင္း ျမင့္မိုရ္ေတာင္ကို သီတာ ၇-တန္ႏွင့္ ေတာင္စဥ္ ၇-ထပ္တို႔ ရံပတ္တည္ရွိၾကသည္။
ထိုေတာင္မ်ား၏ ျပင္ဘက္၌ သမုဒၵရာေရျပင္ႀကီးသည္ စၾကာဝဠာတံတိုင္းအထိ တည္ရွိေလသည္။ ထိုေရျပင္၏ အလယ္၌ ကၽြန္းႀကီးကၽြန္းငယ္ အသြယ္သြယ္ ေပၚထြန္းလ်က္ရွိရကား ျမင့္မိုရ္ေတာင္အေရွ႔ဘက္၌ အေရွ႔ကၽြန္း၊ ထို႔အတူ ေတာင္၊ ေနာက္၊ ေျမာက္ဘက္၌ ေပၚထြန္းေသာ ကၽြန္းမ်ားကို ေတာင္ကၽြန္း၊ အေနာက္ကၽြန္း၊ ေျမာက္ကၽြန္းဟု ေခၚေဝၚၾကသည္။
(နတ္ျပည္)
နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာ့ျပည္ ေပၚထြန္းလာပံုမွာ ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္ထိပ္၌ စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္ တည္ရွိ၏။
ေနလ၊ နကၡတ္တို႔သည္ စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္၌ ပါဝင္ေသာ ဘံုဗိမာန္မ်ားဟု ဆိုသည္။
ျမင္းမိုရ္ေတာင္ထိပ္ေပၚ၌ တာဝတႎသာ နတ္ျပည္တည္ရွိ၏။ ယာမာ၊ တုသိတာ၊ နိမၼာနရတီ၊ ပရနိမၼိတဝသဝတၱီ နတ္ျပည္ ေလးထပ္ကား ေျမႀကီးႏွင့္ လံုးဝမစပ္ဘဲ ေကာင္းကင္မွာပင္ အဆင့္ဆင့္ျမင့္ကာ တည္ရွိေလသည္။ ျဗဟၼာဘံုမ်ားလည္း ထို႔အတူပင္ျဖစ္၏။
(ျမင့္မိုရ္ေတာင္၏ ပံုသဏၭာန္)
ျမင့္မိုရ္ေတာင္သည္ အလယ္ပူ၍ အထက္ရွဴးေနေသာ မရိုးစည္လံုးသဏၭာန္ ရွိေလသည္။ ေတာင္ခါးပန္းစြန္း ဆင္ဝင္အဆင့္ ငါးဆင့္ရွိကုန္၏။ ၄င္းကို အာလိန္ငါးဆင့္ဟု ေခၚဆို၏။ ပထမအာလိန္သည္ ေရ၏အထက္ ေပၚေနရကား ထိုေနရာတြင္ နဂါးမင္းႏွင့္ ေျမြမ်ိဳးတို႔ေနၾက၏။
ဒုတိယအာလိန္အဆင့္ကား လက္ပံေတာႀကီး၌ ဂဠဳန္မင္းတို႔ ေနၾကကုန္၏။
တတိယအာလိန္အဆင့္ကား ကုမၻဏ္တို႔ ေနၾကကုန္၏။
စတုတၳအာလိန္အဆင့္ကား ဘီလူးရကၡိဳသ္တို႔ ေနၾကကုန္၏။
ပဥၥမအာလိန္အဆင့္ကား ျမင့္မိုရ္ေတာင္၏ခါး ယုဂႏၶိဳရ္ေတာင္၏ ထိပ္ႏွင့္ ညီမွ်၍ ဓတရ႒၊ ဝိရူဠက၊ ဝိရူပကၡ၊ ကုေဝရ အမည္ရွိေသာ နတ္မင္းႀကီးေလးပါးတို႔၏ ေနရာ စတုမဟာရာဇ္နတ္ျပည္ျဖစ္၏။
ျမင္းမိုရ္ေတာင္၏ အေရွ႔ဘက္မ်က္ႏွာ ဓတရ႒နတ္မင္း။
ေတာင္ဘက္မ်က္ႏွာ ဝိရူဠကနတ္မင္း။
အေနာက္မ်က္ႏွာ ဝိရူပကၡနတ္မင္း။
ေျမာက္မ်က္ႏွာ ကုေဝရနတ္မင္းမ်ား ေနၾကကုန္၏။
ျမင္းမိုရ္ေတာင္၏ အေရာင္အဆင္းမွာ-
အေရွ႔မ်က္ႏွာ ေငြေရာင္။
အေနာက္မ်က္ႏွာ ဖန္ေရာင္။
ေတာင္မ်က္ႏွာ ဣႏၵနီလာ ျမေရာင္။
ေျမာက္မ်က္ႏွာ ေရႊေရာင္ ျဖစ္၏။
(အသုရာျပည္)
ျမင့္မိုရ္ သတၱရဗၻန္ေတာင္အတြင္း၌ အေပါက္လိုဏ္ေခါင္း ယူဇနာ ႏွစ္ေသာင္း အက်ယ္အေျပာ ရွိ၏။
ျမင့္မိုရ္ေတာင္မင္း၏ေအာက္၌ ခံုေလာက္သံုးခု ခံလ်က္ရွိ၏။
ခံုေလာက္တခုသည္ တခဲနက္ နီရဲေသာ ပတၱျမားေက်ာက္ျဖင့္ ျပီး၏။
အျခားတခုမွာ နီလာေက်ာက္ျပားခဲကဲ့သို႔ ရွိ၏။
အျခားတခုမွာ ျမေရာင္စိမ္းစိမ္းရွိလ်က္ ထြန္းလင္းေတာက္ပ၏။
ျမင့္မိုရ္ေတာင္ေအာက္ ျမခံုေလာက္အၾကား၌ အသုရာျပည္ ရွိေလ၏။
ဦးဘေသာ္ (ကသာ)
က်မ္းကိုး။ ။
အရွင္ဇနကာဘိဝံသ-ေရး ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာက်မ္း။
အရွင္ၾသဘာသာဘိယံသ ျပဳစုေသာ သုေတသနသရုပ္ျပ အဘိဓာန္။
စစ္ကဲေတာ္ႀကီး ဦးေရႊေနာ္ စီရင္ေသာ အာဒိကပၸ ကမၻာဦးက်မ္း။
(ေငြတာရီမဂၢဇင္ ၂၀၀၀-ျပည့္ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ
